Viral hepatitler, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde sık rastlanan major sağlık nedenlerinden birisidir. Tıptaki son gelişmeler, primer olarak hepatit yaptığı bilinen beş virüsün tanınmasına ve patogenezinin anlaşılmasına yardımcı olmuştur. Bu virüsler hepatititis A, B, C, D ve E’dir. A ve E hepatiti kronik hastalığa neden olmazlarken, B, C ve D hepatiti kronik hastalığa neden olur ve ilerleyici karaciğer harabiyeti oluştururlar.
Tedavide bütün dünyada kullanılan etkinliği gösterilmiş ilaçlar interferonlar ve antiviral nükleozid analoglarıdır. İnterferon tedavisinin çok fazla yan etkisi vardır; bu yan etkiler erken dönemde ateş, üşüme, titreme, kas ve eklem ağrıları iken uzun dönemde halsizlik, kas ağrısı, iştahsızlık, genel vücut düşkünlüğü, bulantı, kusma, ishal, saç dökülmesi, aşırı uykululuk hali ve depresyondur. Tüm bu yan etkilere rağmen interferon tedavisine her on hastadan dört tanesi kalıcı cevap verir.
Hepatitlerin günümüzde tedavisi halen pahalı, zor ve uzun sürelidir. Yine de hastaların karaciğerlerinde ortaya çıkan harabiyet halen tam olarak önlenememektedir. Tedavide kullanılan interferonlar insan vücudundaki savunma hücreleri tarafından üretilen ve virüsleri öldürmeye yarayan haberci moleküllerdir. Ozon tedavisi dışarıdan verilen interferonların vücut savunma hücreleri tarafından üretilmesini sağlar. Ayrıca hastalığa neden olan virüslerle savaşan bu hücrelerin savaşma yeteneklerini güçlü bir şekilde destekler. İnterferon tedavisi alan hastalara ozon tedavisi uygulanması çok daha etkili sonuçlar doğurur. Uygulanan bu tedaviden kaynaklanan tüm yan etkiler ozon tedavisi ile kısmen veya tamamen önlenebilir.
Ozon tedavisinin interferon alındığı dönemde uygulanması yararlı etkilerinin ortaya çıkma ihtimalini güçlendirir. Uygulanacak major ve minor otohemoterapi uygulamaları hem savunma sisteminin aktive edilmesine, hem vücudun genel olarak desteklenmesine hem de hastalık yapıcı virüslerin onlarla savaşan hücreler tarafından fark edilmesine yardımcı olur.
